عروس عادی: با اجازه بزرگترها بله (این اصولا مثل بچه آدم

بله رو میگه و قال قضیه رو میکنه)

عروس لوس: بع..........له!

عروس زیادی مؤدب: با اجازه پدرم، مادرم، برادرم، خواهرم،

دایی جون، عمه جون،...، زن عمو کوچیکه، نوه خاله عمه شکوه،

اشکان کوچولو، ... ، مرحوم زن آقاجان بزرگه ، قدسی خانوم جون ،

... ، ... (این عروس خانوم آخر هم یادش میره بگه بله واسه همین

دوباره از اول شروع میکنه به اجازه گرفتن)...!

عروس خارج رفته: با پرمیشن گریت ترهای فمیلی ... اُ یس

عروس خجالتی: اوهوم

عروس قلدر: به کوری چشم پدر شوهر و مادر شوهر و همه فک

و فامیل این بزغاله (اشاره به داماد) آره....  (وضعیت داماد کاملا

قابل پیش بینی است)


عروس هنرمند: با اجازه تمامی اساتیدم، استاد رخشان بنی اعتماد،

استاد مسعود کیمیایی، ...، اساتید برجسته تاتر، استاد رفیعی، ... ،

مرحوم نعمت ا.. گرجی ، شیر علی قصاب هنرمند، روح پر فتوه

مرحومه مغفوره مرلین مونرو، مرحوم مارلین دیتریش، مرحوم

مغفور گری گوری پک و ... آری می پذیرم که به پای این اتللوی

خبیث بسوزم چو پروانه بر سر آتش ...

عروس داش مشتی: با اجزه بروبکس مُجلی نیست من که پایه ام ...

عروس فمنیست: یعنی چی؟! چه معنی داره همش ما بگیم بله ...

چقدر زن باید تو سری خور باشه چرا همش از ما سؤال می پرسن !

یه بار هم از این مجسمه بلاهت (اشاره به داماد) بپرسین ...

(اصولا این قوم فمنیست جنبه ندارن که بهشون احترام بذارن و

یه چیزی ازشون بپرسن ... فقط باید زد تو سرشون و بهشون

گفت همینه که هست می خوای بخواه نمی خوای هم به درک)